هر ساله بر تعداد وسایل نقلیه در جاده ها و به خصوص درخیابانهای شهرهای بزرگ افزوده شده و باعث ازدیاد روزافزون ترافیک و عواقب منفی ناشی از آن، از جمله آلودگی هوا شده است. در ایران نیز به ویژه در شهرهای بزرگ، با حفظ این روند روز به روز بر ترافیک وآلودگی هوای حاصله افزوده می شود. این افزایش و عواقب بعدی آن، لزوم مدیریت کیفیت هوای ناشی از ترافیک را ضروری می نمایاند. این پژوهش با روشی تحلیلی- کاربردی از جهت ارائه معماری مفهومی سامانه مدیریت کیفیت هوای منتج از ترافیک مبتنی بر شاخص کیفیت هوا با بهره گیری از سیستمهای حمل و نقل هوشمند (ITS)، رگرسیون کاربری اراضی (LUR) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) به تحقیق پرداخته است. نتایج این پژوهش نشان داد که این سامانه دارای کارکردهایی چون تعیین سهم هر یک از فعالیت های آلوده ساز هوا با تاکید بر ترافیک، مشخص کردن چگونگی تاثیر عواملی چون پارامترهای هواشناسی، توپوگرافی، جمعیتی و شهرسازی بر آلودگی هوای ناشی از ترافیک، تعیین اقدامات اصلاحی بر ترافیک، ارزیابی نتایج و اصلاح روش ها و اقدام بر اساس ارزیابی است.

آلودگی هوا یکی از اصلی ترین معضلات کلانشهرها محسوب می شود. پایش بهینه سطح غلظت آلاینده های هوا، نقش حیاتی را در مهار این مشکل ایفا می کند. در این پژوهش، با تلفیق مفاهیم اینترنت اشیا و سامانه اطلاعات مکانی، راهکاری جهت پایش بهینه آلودگی هوا ارائه گردید. از ضروریات پیاده سازی اینترنت اشیا، فراهم آوردن بستری همکنشپذیر جهت تبادل اطلاعات بین اشیای مختلف است. موضوع دیگر، ارسال اطلاعات قابل اعتماد به کاربران در کمترین زمان ممکن است. جهت رفع موانع همکنشپذیری استانداردهای SOS،SensorML و O & M از OGC SWE مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین، دو شاخص جهت ارزیابی کیفیت سرویس های وب مکانی ارائه گردید و کیفیت چهار سرویس درون یابی شامل IDW، EBK،GPI و OK بررسی شدند. جهت تعمیم نتایج به سایر شبکه های حسگری، میزان اثرپذیری این شاخص های کیفی از شش پارامتر مرتبط با ساختار شبکه حسگری و ویژگی های آماری داده سنجش شده آن ها، با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون بررسی شدند. نتایج پژوهش نشان داد سرویس های OK و EBK با میانگین 14.61 RMSE و 15.11 در شاخص اعتمادپذیری بهتر از دو روش دیگر عمل کردند. شاخص زمان در سرویس EBK ضعیف بوده (6 دقیقه و 21 ثانیه)، اما در دیگر سرویس ها سطح مطلوبی (کسری از ثانیه) داشت. شاخص اعتمادپذیری با ویژگی های آماری رابطه معکوس (rRMSE>0.9) و شاخص زمان با پارامترهای ساختاری، به ویژه تعداد حسگرها، رابطه مستقیم قوی (rIDW=0.99، rEBK=0.97 و rOK=0.66) داشتند. راهکار ارائه شده و نتایج حاصل در توسعه سامانه های پایش محیطی و در تعامل با سایر مولفه ها در محیط اینترنت اشیا می تواند بسیار مفید باشد.

هدف این پژوهش، ساخت، اعتباریابی و رواسازی پرسشنامه ارزشیابی کیفیت سامانه مدیریت یادگیری الکترونیکی بر مبنای استاندارد ایزو 9126 بود. بدین منظور، پرسشنامه ای بر اساس مرور نظام مند مبانی نظری و با در نظر گرفتن شاخص های ایزو 9126 طراحی شد. برای تحلیل سئوالات از روش های محاسبه درجه دشواری، ضریب تمیز و روش لوپ و برای اعتباریابی از روش های روایی صوری، روایی محتوی و روایی سازه استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصین تایید و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 907/0 به دست آمد. نمونه گیری، به روش تصادفی ساده انجام و حجم نمونه براساس دیدگاه کلاین برای هر عامل 40 نفر و کل نمونه به تعداد 350 نفر محاسبه شد. جامعه آماری، شامل دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های علم و صنعت ایران و صنعتی خواجه نصیر بود. نتایج نشان داد پرسشنامه ارزشیابی کیفیت سامانه مدیریت یادگیری بر مبنای ایزو 9126 در عامل ها و شاخص های عملیاتی بودن، قابلیت استفاده، کارآیی و قابلیت اطمینان از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار بوده و عوامل به دست آمده از تحلیل عاملی می تواند کیفیت سامانه مدیریت یادگیری الکترونیکی را ارزشیابی کند.

طیف وسیعی از مشکلات و نیازهای جامعه شهری در حوزه های مختلف دارای ماهیت مکانی بوده و از مکانی به مکان دیگر در سطح شهر تغییر می نمایند. ازآنجایی که شهروندان به محیط زندگی و مشکلات محل سکونت خود بهتر از هر شخص دیگری واقف هستند، لذا مشارکت شهروندان در گزارش مشکلات شهری از اهمیت بالایی برخوردار هست. سامانه های اطلاعات مکانی شهروند-محور یا مشارکتی بستر کاربردی و مؤثری را برای مشارکت شهروندان در حل مشکلات شهری فراهم می نمایند. برای اینکه این سامانه ها توسط جامعه شهری پذیرفته و مقبولیت بالایی داشته باشند، باید از قابلیت استفاده پذیری بالایی برخوردار باشند. ازاین رو، پژوهش حاضر به دنبال طراحی و توسعه یک سامانه اطلاعات مکانی شهروند-محور به منظور گزارش مشکلات شهری و همچنین ارزیابی قابلیت استفاده (چهار شاخص اثربخشی، کارایی، یادگیری و رضایت) سامانه مذکور در منطقه 6 تهران هست. از منظر اثربخشی، سامانه در تعداد فعالیت "ترسیم روی نقشه" و "ویرایش توصیفی گزارش ها" به ترتیب بیشترین (36) و کمترین اثربخشی (1) را داشته است. در خصوص شاخص کارایی، کمترین مقدار زمان صرف شده برای ثبت اولین گزارش 11 ثانیه و بیشترین زمان 76 ثانیه بوده است، که نسبتاً کارایی مناسب سامانه را نمایش می دهد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که درمجموع اکثر کاربران سعی در یادگیری سامانه دارند. در مورد شاخص یادگیری، نتایج نشان می دهد که کمترین میزان استفاده از راهنما عدد صفر (عدم مطالعه راهنما) و بیشترین میزان زمان صرف شده 46 ثانیه هست. همچنین میانگین استفاده از راهنما توسط شهروندان 95/17 ثانیه ثبت شده است که می توان آن را میانگین مناسبی برای مطالعه راهنما در نظر گرفت. درنهایت در خصوص شاخص رضایت، میانگین امتیاز اختصاص یافته به سامانه (95/3 از 5) نشان از رضایت مندی حداکثری از سامانه موردنظر هست.

انتشار ذرات و گازهای آلاینده خروجی از صنایع و خودروها موجب افزایش شرایط عدم آسایش و تشدید بیماری های تنفسی و قلبی و در نهایت منجر به مرگ زودرس می شوند. در این مطالعه یک سامانه اطلاعات مکانی تحت شبکه منظور اطلاع رسانی کیفیت هوای شهر تهران به صورت برخط (لحظه ای) توسعه داده شده است. قابلیت های این سامانه تحت شبکه به کاربر اجازه می دهد که مناطق با پتانسیل بالای آلودگی هوا را مشخص نماید. در سامانه طراحی شده، موقعیت های مکانی تمام ایستگاه های سنجش بر روی نقشه شهر جانمایی شد. این سامانه در بازه های زمانی 15 دقیقه یکبار، از طریق سرویس شبکه طراحی شده، با داده های آلاینده های SO2، NO2، CO، PM2.5، PM10 و O3 که در پایگاه داده های موجود در شرکت کنترل کیفیت هوا ذخیره می شوند ارتباط بر قرار می نماید و پس از پردازش داده های ارسالی و محاسبه شاخص استاندارد آلودگی هوا (PSI) و ارتباط با ایستگاه های سنجش، نتایج را بر روی نقشه شهر تهران به شکل نگاره ای و یا متنی به منظور اطلاع رسانی کیفیت هوا نشان می دهد.